به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

درمان نقص مادرزادی قلب یک نوزاد با تزریق سلول‌های بنیادی

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۷۴۱۰

 به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما ، پزشکان برای نخستین بار توانستند با تزریق سلول های بنیادی اهدایی به نوزاد، تقص مادرزادی قلب او را درمان کنند.

این پسر که« فنیلی» نام دارد، ۲ ساله است و پزشکان وی در حال طراحی روش درمانی دقیق تر با استفاده از سلول های بنیادی او هستند تا قلب کودکان بیشتری را در آینده درمان کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

طبق گزارش مرکز پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC) و خدمات بهداشت ملی بریتانیا، نقایص قلبی شایع ترین نقص مادرزادی به شمار می روند و ۱ درصد از نوزادان متولد شده در آمريکا و بریتانیا با این مشکل دست وپنجه نرم می کنند. فنیلی با نقصی مادرزادی به نام «جابه جایی شریان های بزرگ» به دنیا آمده بود که براساس بیانیه ی دانشگاه بریستول انگلستان، منظور از این نقص تغییر موقعیت دو شریان اصلی است که وظیفه ی خروج خون از قلب را برعهده دارند.

فینلی تنها چهار روز بعداز تولد عمل جراحی شد تا شریان های قلب او به موقعیت اصلی خود بازگردانده شوند. ۱۲ ساعت پس از جراحی با بروز عوارض جدّي و بدترشدن عملکرد قلب، فینلی به بخش مراقبت های ویژه منتقل شد. به نوشته ی لایوساینس، چند هفته پس از شروع درمان در بخش مراقبت های ویژه، دکتر ماسیمو کاپوتو، استاد جراحی قلب مادرزادی دانشکده پزشکی بریستول، گزینه ی دیگری به والدین فینلی پیشنهاد داد: تزریق مستقیم سلول های بنیادی به قلب.

ملیسا هاد، مادر فینلی، در بیانیه ی خود درباره ی پیشنهاد دکتر کاپوتو این طور می گوید: «او به ما هشدار داد که نمی تواند نتیجه ی نهایی این تزریق را پیش بینی کند؛ اما ما چیزی برای ازدست دادن نداشتیم و باید تلاش می کردیم تا به فینلی فرصتی برای زندگی بدهیم.»

پروفسور کاپوتو قبلاً در دانشگاه بریستول در حال ساخت «چسب زخم سلول بنیادی» یا تکه هایی از این سلول های اهدایی بود که امکان بخیه زدنشان به قلب بیمار در حین جراحی وجود دارد. برخلاف تکه های مصنوعی استاندارد یا دریچه های جایگزین، این تکه ها با بزرگ ترشدن نوزاد به تعویض نیازی ندارند. به گفته ی محققان، این چسب زخم ها میتوانند نیاز کودکان به جراحی مجدد را کاهش دهند یا حتی آن را از میان بردارند. 

کاپونو در یادداشتی که بنیاد قلب بریتانیا منتشر کرده است، این طور می گوید: در تلاشیم تا بافتی زنده بسازیم؛ چه این بافت دریچه باشد، چه رگ خونی و چه تکه ی که همراه با کودک رشد کند و خراب نشود. فکر می کنم که این کار کیفیت زندگی کودکان را به شدت تغییر می دهد.

براساس بیانیه ی بریستول، چسب زخم های سلول های بنیادی در حیوانات کاملا بی خطر هستند و پروفسور کاپوتو قصد دارد با کمک های مالی بنیاد قلب بریتانیا، در دو سال آینده کارآزمایی های بالینی این چسب زخم ها را روی انسان ها نیز انجام دهد. تزریق سلول های بنیادی به فینلی درواقع اقدامی انسان دوستانه بود، نه بخشی از کارآزمایی بالینی. سلول های بنیادی تزریق شده به این کودک نیز چسب ساخته شده ی پروفسور کاپوتو نبودند و این تزریق در حین انجام دومین جراحی قلب باز فینلی انجام شد.

 

مادر فینلی در بخشی از صحبت هایش می گوید: «دو هفته پس از تزریق سلول های بنیادی، متوجه بروز تغییراتی در فینلی شدیم. او برای نخستین بار در ۶ ماهگی و به همراه دستگاهی برای کمک به تنفس در طول شب، به خانه آمد.» ملیسا هاد با اشاره به نامعلوم بودن آینده، تأکید می کند آنها به دلیل تغییراتی که در زندگی پسرشان رخ داده است، سپاسگزار هستند. وی معتقد است فینلی اکنون فرصتی برای زندگی دارد که اگر این تزریق انجام نمی شد، از آن بی بهره بود.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۷۴۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف تکنیکی جدید برای تغییر گروه خونی اهدایی

پژوهشگران ترکیبی از آنزیم‌های تولیدشده توسط گونه‌ای باکتری‌های موجود در روده انسان را شناسایی کردند که در مطالعات آزمایشگاهی می‌توانند سلول‌های قرمز خون را با بازده بالا به نوع O تبدیل کنند.

به گزارش زومیت، سلول‌های قرمز خون مانند تقریبا تمام سلول‌های بدن انسان با ساختارهای قندی منحصربه‌فردی پوشیده شده‌اند. این ساختارها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند و برخی دارای ساختارهای نوع A هستند و برخی ساختارهای نوع B را دارند. برخی هر دو ساختار نوع A و B را دارند و برخی هیچ‌یک از این ساختارها را ندارند و در گروه O قرار می‌گیرند.

سیستم ایمنی که هرگز با انواع A یا B برخورد نکرده باشد، در صورت مواجهه با آن‌ها به این سلول‌ها حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد، درحالی‌که گروه خونی O را بیشتر دریافت‌کنندگان بدون مشکل می‌پذیرند.

به دلیل این تطبیق‌پذیری، ذخایر خون نوع O اغلب مصرف می‌شود، خصوصا در شرایط اضطراری که پزشکان باید بدون دانستن گروه خونی بیمار سریع عمل کرده و جان او را نجات دهند.

تبدیل سلول‌های قرمز خون به نوع عمومی O ایده جدیدی نیست. در سال ۱۹۸۲ دانشمندان آنزیمی را در دانه‌های قهوه شناسایی کردند که می‌توانست قندهای سطحی سلول‌های نوع B را حذف کند. اما آن واکنش آنزیمی بسیار ناکارآمد بود و استفاده از آن در مقیاس بزرگ ممکن نبود.

 همچنین برخلاف وعده‌های اولیه نگرانی‌هایی درمورد ایمنی آن مطرح شد. به دلایل ناشناخته، با اینکه تقریبا کل آنتی‌ژن‌های سلول‌های خون اهداکننده حذف می‌شد، گاهی اوقات خون اهدایی با گیرندگان همچنان ناسازگار بود. بنابراین، دانشمندان به نقطه شروع برگشتند و آنزیم‌های دیگری را در مجموعه باکتری‌های روده شناسایی کردند.

مشکلی که وجود دارد این است که تا سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰ سیستم گروه خونی به غیر از سیستم ABO و فاکتور RH شناسایی شده است. حتی در گروه‌های خونی A و B، ساختارهای قندی با طول‌ها و چگالی‌های متفاوت روی غشای سلول‌های قرمز خون وجود دارد.

پژوهشگران برپایه پژوهش‌های گذشته چندین آنزیم کاندیدای ساخته‌شده توسط باکتری آکرمانسیا موسینیفیلا (Akkermansia muciniphila) را انتخاب کردند و سلول‌های قرمز خون از چندین اهداکننده و زیرگروه‌های مختلف A و B را درمعرض آن‌ها قرار دادند.

آنزیم‌ها با غلظت‌های بالای سلول‌های قرمز خون و در دمای محیط و فقط به مدت ۳۰ دقیقه انکوبه شدند و این امر موجب بهبود فرآوری طولانی‌تر و شرایط کمتر کارآمد کاندیداهای قبلی شد. این شرایط ملایم بدون استفاده از افزودنی‌ها (برای مثال دکستران) به همراه کارآیی بالای آنزیم، از پارامترهای مهم امکان‌سنجی در کاربردهای بالینی هستند.

حذف ساختارهای قندی بلند علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف گروه‌های خونی A و B، ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

آنزیم‌های انتخابی علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف A و B، تمام چهار ساختار قندی شناخته‌شده A و B را حذف کردند. حذف ساختارهای قندی طولانی ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

برای درک این موضوع که چرا بخش کوچکی از سلول‌های قرمز خون ظاهرا بدون قند همچنان با پلاسمای گروه خونی O واکنش متقابل دارند و برای بهبود روند تبدیل سلول‌های گروه خونی A به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

با‌این‌حال، پژوهشگران می‌گویند مطالعه جدید آن‌ها با شناسایی آنزیم‌هایی که انواع بیشتری از آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، به تولید خونی که با همه گروه‌های خونی سازگار باشد، کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران در سال ۲۰۲۲ در شرایط آزمایشگاهی از استراتژی مشابهی (با آنزیم‌های متفاوت) برای تبدیل ریه‌های اهدایی از گروه خونی A به گروه خونی O استفاده کردند. پژوهش جدید ممکن است این تلاش‌ها را به‌قدر کافی بهبود دهد که استانداردهای ایمنی موردنیاز برای کارآزمایی‌های پیوند عضو در انسان را برآورده سازد.

سلول‌های قرمز خون رشدیافته در آزمایشگاه نیز در کارآزمایی‌های بالینی تحت آزمایش قرار دارند تا مشخص شود که آیا ماندگاری آن‌ها بیشتر از خون اهدایی است یا خیر. اگر این‌طور باشد، این دستاورد می‌تواند تقاضا برای ذخایر خون را کاهش دهد و همچنین به بیمارانی که به تزریق مکرر خون نیاز دارند، کمک کند دچار عوارض نشوند.

یافته‌های مطالعه در مجله‌ی Nature Microbiology منتشر شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام